पावसाची रात्र नशीली ... आणि हवास तू जवळी
धुंद व्हावे तन मन आपुले ... रिमझिम सरींच्या तालावरी
बेहोश व्हावे भिजूनी चिंब ...भान नसावे दोघांनाही
अलगद ओठांनी टिपावेस तू , थेंब माझ्या गालावरी
मिळता नजरेस नजर... ओठ थोडे थरथरावे ,
हात घेऊनी हातामध्ये, सारे जग विसरावे ...
रेशमी स्पर्शाने तुझ्या ... अंगअंग मोहरूनी यावे,
होऊनी रोमांचित दोघांनी, बाहूपाशात हरवावे ...
तुझ्या ऊबदार मिठीतली ... रात्र कधीच उलटू नये ,
विरहाचं ऊन पसरवणारी ... अशी सकाळ कधी येऊच नये !!!!!!!
No comments:
Post a Comment