पाणी-पुरी.. | ||||||||
एक कटोरी हातात घेऊन.. | ||||||||
त्यात एक गच्च भरलेली पाणी-पुरी | ||||||||
ती उचलून तोंडात भरायची | ||||||||
तिचं ते गटकन फुटुन तोंडभर पसरणं | ||||||||
मग सगळीकडुन येणारा पूर आणि धूर | ||||||||
कधी तोंडातून.. कधी नाकातून | ||||||||
कानशीलाजवलून वहाणारा ओघळ घामाचा | ||||||||
लागलेला तो ठसका जीवघेणा.. | ||||||||
आणि त्यानंतर रेंगाळलेली ती चव.. हवी हवीशी.!! | ||||||||
. | ||||||||
. | ||||||||
आयुष्यही असच काहीसं.. | ||||||||
रोज त्याला हातात घेऊन उभं रहायचं | ||||||||
नव्याने भरलेली पाणी-पुरी खायची.. | ||||||||
उसळणा-या लाटात मग डुंबायचं की बुडायचं.. | ||||||||
ते ज्याचं त्यानेच ठरवायचं | ||||||||
लागतो कधी जीवघेणा ठसकासुद्धा | ||||||||
आणि त्यानंतर जगावसं वाटणारा दिवस नवा नवासा..!! | ||||||||
. | ||||||||
. | ||||||||
पण .. फक्त.. | ||||||||
"भय्या... ज़रा मिठा बनाना" असे इथेही सांगता आलं असतं तर.. !!!!!! सौ. अनुराधा सचिन म्हापणकर |
Monday, July 12, 2010
पाणी-पुरी..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment