हरवलं बालपण....

लाटेने कि काळाने नेला तो किनार्‍यावरचा वाळूचा
किल्ला?
भोवर्‍याच्या रश्शीला लावलेला कोल्डड्रिंकच्या
झाकणाचा बिल्ला...
.
.
हरवली कुठे तरी ती शाळेतली मुल्यशिक्षणाची
वही,
इवलुश्या मार्कांच्या प्रगतीपुस्तकावर मारलेली
बाबांची खोटी सही....
.
.
गेले कुठे
ते चालताना "पॅकपॅक" आवाज करणारे पायातले बूट?
"मी नाही देणार जा माझं चॉकलेट"
म्हणत आवळलेली ती घट्ट मुठ....
.
.
किती
जिव्हाळा होता डोकं टेकवलेल्या आईच्या हाताच्या उशीत?
ब्लँकेटहून जास्त उब होती
त्या मायेच्या कुशीत...
.
.
हरवला तो प्रेमाचा घास...."चिऊताई" दाखवत
आईने भरवलेला...
घरात न सांगता लपवून लपवून भेळ खायचा तो प्लॅन
ठरवलेला?
.
.
गेले कुठे जत्रेतले ते गोड गोड म्हातारीचे केस?
छोट्याशा बुटांची
आईने बांधलेली ती सुटलेली लेस....
.
.
गेली कुठे ती मामाच्या गावी जाणारी झुकझुक
गाडी?
हरवली कुठे ती क्रिसमस मधली झिंगलमॅनची पांढरी दाढी?
.
.
धावत धावत
ज्याचा पाठलाग केला तो धुरवाल्याचा धूर कुठे गेला?
शाळेत बडबड गीते गाताना एकत्र
लावलेला तो सूर कुठे गेला?
.
.
झोपताना पाहिलेला तो चांदोमामा कुठे हरवला?
अ आ इ ई पाठीवर लिहिणारा तो खडू कुणी पळवला?
.
.
कशाला आलं हे आपल्याला
शहाणपण????  
हरवलं त्यात ते सुंदर बालपण....

Like  माझिया मनात On Facebook.